Blog

Z przymróżeniem oka 🙂

Jaka to rasa ?

    Właśnie wróciłam ze spaceru z dziewczynami.
Spotkałam miłą, sympatyczną osobę ,której „wiedza powaliła mnie na kolana.” – Znała się na rasie.🙂
   Dowiedziałam się ,że boksery dzielimy 😛 na : buldogi boksery ,boksery miniaturki i mieszańce.
Według niej – Sonia ,to bokser miniaturka ,a Tekilka  buldog.
Mówiła   tak ciekawie 🙂 ,że nie przerywałam jej wywodów i jak się pożegnała padłam na kolana .🙂    W mokrych liściach ( deszcz siąpił) odnalazłam swoją sztuczną szczękę🙂   i poczłapałam do domu przybita moją kynologiczną niewiedzą. 
Znajomy chłopaczek z podwórka woła jeszcze :’’ buldożery ‘’  😀
To w końcu jaką ja mam rasę w domu ? – bo zgłupiałam całkiem.
    Pytam tak z ciekawości ,bo i tak to są moje skarby   kochane i odpowiedź na nurtujące mnie pytanie nic nie zmieni w tym względzie. 😀

E.L.

                                          Stary pies               


Na spacerze z moimi ‘’boksiowymi dziewczynami ’’spotkałam pewną starszą panią i tak od słowa do słowa wyszło ,że jakiś rok temu wzięła psa ze schroniska .
A piesek starszawy , ok.9 lat ,siwa mordeczka . Powolutku spacerował czytając ‘’najświeższe  wiadomości z trawnika’’ , nie dając się sprowokować moim ‘’diablicom’’.
Na moje pytanie, o to czy nie obawiała się ,że on już nie najmłodszy tak mi odpowiedziała.
Młody zwierzak wymaga dużo więcej uwagi,   trzeba poświęcić mu sporo energii żeby  nauczyć go co może ,a co nie. Poza tym wiadomo, że w czasie dorastania  i zmiany uzębienia może zniszczyć  wiele rzeczy   i  trzeba mu kupić jakieś zabawki  do gryzienia.
…Ja już nie mam tyle energii, by się za szczeniakiem uganiać, a ten ,którego mam jest spokojny i zestarzejemy się razem . Przecież pieski żyją   12 – 15 lat, a czasem i więcej. A ten wyglądał jak samo nieszczęście leżał w budzie, zwinięty w kłębek, a w jego oczach był smutek. Był tak zrezygnowany ,że nie podszedł nawet do kraty. Taka beznadziejność ,że pomyślałam sobie : – ty biedaku ktoś cię porzucił i nikt cię nie chciał do tej pory ,boś niemłody. Ja cię wezmę.
Zabrałam do domu. Podkarmiłam. I mam teraz towarzystwo na co dzień. A on ,nie uwierzy pani pilnuje mnie jak oka w głowie i jak sobie siedzę przed telewizorem ,to najczęściej trzyma głowę na moich stopach, i co chwila patrzy mi w oczy jakby chciał powiedzieć ;  –ja cię nie opuszczę aż do śmierci…
Tak sobie myślę ,że oni po prostu oboje potrzebowali kogoś do kochania.
Ludzie najczęściej pytają o młode psy (bo stary zaraz umrze) ,ale czy pies mając 3 – 5 ,czy 7 – 8 lat ,a nawet więcej jest w czymś gorszy ? No może wolniejszy ,może ma jakieś schorzenia , może ma jakieś złe wspomnienia. Ale przecież każdego  musimy poznać i nauczyć się wspólnie różnych potrzebnych rzeczy.
Czy to młody ,czy stary pies ,ze schroniska nie wychodzą wyszkolone. To jest tylko przechowalnia .Nawet jak były czegoś nauczone wcześniej ,to  trzeba im to przypomnieć. Mieszkając w domu nauczone były czystości lecz w schronisku musiały załatwiać potrzeby fizjologiczne w boksie i może się im zdarzyć, że załatwią się w domu.
Tam są takie warunki jakie są ,a psów jest coraz więcej . Żeby zrobić miejsce nowym, nieraz usypia się stare psy ,bo po prostu nikt ich nie chce. Rzeczywistość jest bezwzględna.
 Starszaki są tak samo wierne ,tak samo kochają. Biorąc dorosłego psa przynajmniej  widzimy co bierzemy ,a pod naszą opieką na pewno wypięknieje ,bo będzie bardziej zadbany ,wypieszczony, po prostu odżyje .
      Dajmy starszym pieskom, drugie, lepsze życie nawet gdyby miało trwać tylko chwilę podarujmy mu jak najwięcej   miłości ,by mógł chociaż koniec swojej drogi spędzić ogrzany naszym uczuciem i troską.
  Pamiętajmy  , że my też będziemy starzy.                                                      Ewa Lorenz   10.10.2014

            Wakacje 🙂  – Wakacje 🙁

Już – tuż, tuż . Laba, słońce ,woda ,przygoda .
 Ale … !? O kurcze ! – Co zrobić z psem ,kotem ,innym zwierzakiem ?!
    No i zaczyna się .
Gorączkowo szukamy miejsca gdzie nas przyjmą z całym inwentarzem ( 2 boksery ,królik ,papuga) ,trudno najwyżej zostaniemy na tzw.’’ RODOS’’/Rodzinne Ogródki Działkowe/.
   Uff… udało się . Niedrogo i lubią zwierzaki. W tym roku się nam udało. Nam się udało !!!
A ile rodzin ten ” inwentarzowy balast ” po prostu gdzieś wyrzuci , lub jak się ,to ładnie nazywa ‘’wypuści na wolność ‘’ ?!
Bo dobrzy ludzie gdzieś przygarną ,nakarmią. Bo odda się do schroniska i wszystko OK.
Myślę że popełniamy błąd zachwalając jak to jest pięknie jak mamy pieska , kotka ,itd. . Powinniśmy raczej mówić jakie są ograniczenia .
  Ktoś ,kto nie miał zwierzaka myśli, że jest to taki cudny pluszak . Jak dotrze do niego ,że ten pluszak jest żywy . Ma swoje potrzeby , wady i nas jakoś ogranicza – kończy się zauroczenie .
   Czy może ,to tylko jakiś szpan ? – Dużo ludzi ma, mam i ja ?!
Nieuchronnie zbliżają się jak co roku wakacyjne wyjazdy i ja jak większość ludzi z sercem truchleje ,bo zacznie się znowu coroczne podrzucanie ,wyrzucanie.
   Schroniska ,fundacje i inne organizacje są zasypywane niechcianymi zwierzakami. Jeszcze dobrze ,gdy ktoś mając odrobinę odpowiedzialności zgłosi się do takiej organizacji i odda nieszczęsny ” balast ’’. Mamy szansę znaleźć mu nowy dom.
  A wystarczyło przed wzięciem zwierzaka pomyśleć o tym ,że jednak wakacje są . I co wtedy ? ...
Dla mnie to członek rodziny – inny co prawda ,ale ma swoje prawa ,a ja mam wobec niego jakieś obowiązki.
  Jeśli już nie mamy ” głowy ’’ i nikogo w rodzinie, kto zaopiekowałby się w ten czas naszym zwierzakiem ,to włóżmy chociaż odrobinę wysiłku i poszukajmy mu opieki : w hoteliku dla psów lub zapytajmy sąsiada , może jak damy na karmę zaopiekuje się zwierzakiem .
    NIE WYRZUCAJMY naszych podopiecznych na bruk.
One nie rozumieją dlaczego ,co się stało. I póki żyją ;- Cały czas nas szukają.
Bo my ,’’ ich ludzie ’’ jesteśmy dla nich całym światem.
       Cierpią, tęsknią, błąkają się zaniedbane ,chore i giną pod kołami aut wyjeżdżających na upragnione wakacje , uśmiechniętych ludzi.

Ewa L – Stowarzyszenie Boksery Niczyje

       Przeczytajcie warto, warto się zastanowić ADOPCJA CZY ZAKUP …


                                   Adopcja czy zakup !?

   Podsłuchałam rozmowę dwóch pań :
„ … – Wiesz chcę kupić małemu pieska . Takiego szczeniaczka , takie fajne są maluchy ! Tylko ,że drogo .
  To może zajrzyj do schroniska – odpowiada druga.
No co ty choroby sobie do domu mam przywlec…’’
  Serce mi zamarło i nóż w kieszeni , otwarłby się, gdybym go miała.
Zwierzak ,to nie zabawka ,żeby dawać w prezencie ( ! ) i dlaczego jakiś psiak w schronisku wzbudza takie obrzydzenie . Bo co – !? – Bo jest niczyj ! Bo ktoś nieodpowiedzialny i lekkomyślny go wyrzucił !?
   Ludzie! – Macie mózgi ? – To ich używajcie.
Ja mam dwie dziewczyny – bokserki. Jedna kupiona jako szczeniak ,a druga z adopcji jako 1,5 roczna ‘’bestia’’. Wiem co mówię.
   W swojej świętej naiwności i niewiedzy zakupiłam Sonię . Więcej razy z nią byłam u weterynarza niż ze sobą u lekarza.
Bo wcale nie ma pewności gdzie i w jakich warunkach są rozmnażane takie pieski i co z nich wyrośnie. Okres rozkosznie plątających się łap trwa bardzo krótko. A jeszcze zapominamy ,że to na rodziców spadają wszystkie obowiązki związane z posiadaniem psa. Kiedy jest pies, nie ma wolnego czasu. Żyjesz od sikania do sikania .Bo przecież musisz go wszystkiego nauczyć.
  Szczeniaczki są fajne ,a jak urosną i nie spełnią oczekiwań ,to się je wyrzuca na ulicę albo zapycha nimi schroniska.
Moja Tekila jest z adopcji . Duża suka ,która nie miała szczęścia ,bo ” nie spełniła oczekiwań ’’.
  Widziałam co brałam – duże to było ,wystraszone ,nie ufające nikomu. Przeżyła tak dużo i czekała na swoją szansę . Żywa tylko zaniedbana. Doprowadzenie takiego adopciaka do porządku potrwa.
  Ale… Ten kto adoptuje nie tylko zyska wspaniałego przyjaciela lecz zobaczy przemianę jak powoli budzi się on z koszmarnego snu. W jego oczach szczęście i radość, miesza się z niedowierzaniem, że życie może wyglądać właśnie tak jak teraz.
Cudowny widok.
 Jeżeli naprawdę chcecie psa , członka rodziny ,to zrozumcie nie liczą się tylko warunki, a najważniejsze jest uczucie, którym obdarzycie tego wybranego i nie ważne wtedy będzie czy jest szczeniakiem czy już dorosłym psem .
   Bo to jest jak miłość – patrzysz na niego i wiesz ,że to właśnie ten.
Takie osoby ,które adoptowały psa ze schroniska czy fundacji , mówią jedno : takie psy kochają bardziej . Bo gdy gasła ich ostatnia nadzieja – Nagle pojawił się ktoś . – Ktoś zabrał je z tego miejsca .
 Te psy w oczach mają jedno ; – Zabrałaś mnie. Zostałaś moim Aniołem. Prawdziwe przylepki do serca .
Dlatego ja zachęcam przemyślcie dobrze sprawę i adoptujcie jakiegoś czekającego na odrobinę serca psiaka. One tak wiele przeszły, a też kiedyś były ślicznymi szczeniaczkami .
  Nie kupujmy od pseudo-hodowców ,nie napędzajmy tej machiny produkującej nowe psy do schronisk.

 Ważne, aby temperament psa dopasować do rodziny, do sposobów spędzania czasu , do wyjazdów, do transportu np. komunikacją miejską. Pupila trzeba wybrać odpowiednio do naszych możliwości, rozkładu dnia i predyspozycji psychicznych, np. nie mamy czasu na długie spacery, nie bierzmy psa, który musi dużo się ruszać.
Wolontariusze doradzą i pomogą wybrać psa tylko bądźcie z nimi szczerzy, gdy proszą o wypełnienie ankiet adopcyjnych.
Ja nie żałuję adopcji – moje boksie Sonia i Tekila     

są najlepszym lekarstwem na smutne dni, zły humor, niemiłych ludzi .
Są jak balsam, dla bolącej duszy .To jedyne istoty ,które cieszą się zawsze ,gdy przychodzę do domu. Bez względu na mój humor i problemy ,nie odstępują mnie na krok i nie robią wyrzutów ,że jestem nie w sosie. Każda jest inna ,a jednak potrafią każdy dzień mojego życia zamienić w ten najlepszy i jedyny w swoim rodzaju.
  Tego i wam również życzę .

Ewa Lorenz